– Kuzum, ödevlerin bitti mi?
– Evet, anne, Allah Kuran çarpsın ki bitti!
– Ne? Ne dedin?
– Doğru söylüyorum anne, Allah Kuran çarpsın ki bitti…
– Yavrum sen bunu nereden öğrendin? Hem niye yemim ediyorsun, zaten her zaman doğruyu söyleyen insan yemin etmez. Bir şey için yemin ediyorsan başka zamanlar yalan söylüyorsun demektir. Arkadaşlarından mı duydun bunu?
– Hiç, ben bunu biliyordum zaten… Anne bu çarpma nasıl bir şey, çok can yakar mı?
işte, hâlâ ekmeğin, Allah’ın Kuran’ın çarpma korkutmalarıyla yaşıyoruz maalesef. Bir çocuğa doğru konuşmayı öğretmek için, dürüst olmasını öğretmek için hâlâ bu kaynaklara ihtiyaç duyuluyor. Allah korkusuyla çocuk büyütülüyor. Hem de istanbul'un göbeğinde, gayet gelişmiş, modern gözüken ailelerden gelen yöntemler bunlar…
insanı, hele bir de çocuğu, korkutarak durdurmak ya da bir şeyler yaptırmak en kolay yöntemdir. Allah korkusuyla, baba korkusuyla, , insan korkusuyla… fark etmez; herhangi bir şeyin korkusuyla büyüyen çocuk, nasıl olurda korktuğu şeyi gerçekten sevebilir? Korktuğunuz şeyi sevebilir misiniz?
işte, inançlarımız böyle oluşuyor. Çoğu çocukluk yaşta, hayatı tanımaya çalışırken birden, bir şekilde, aklımıza giriveriyor. Etrafta durumu fark edip düzeltecek bir yetişkin yoksa biz yetişkin olup, farkındalık kazanana kadar da bizi kontrol ediyor. Bir çocuk için en güvenilir kaynak, aile büyükleri, öğretmenleri ve arkadaşlarıdır. Onların söylediklerini, çoğu zaman sorgusuzca kabul etmeye hazır olabilirler. Sağlıklı bir çocuk yetiştirmek için uyanık olalım, farkında olalım. Çocuklarımız için gelişelim, değişelim. Allah'tan, korkmayı değil Allah’ı sevmeyi, her şeye sevgiyle yaklaşmayı, yardımlaşmayı, verici olmayı, paylaşmayı, önce kendine karşı dürüst ve kendisiyle barışık olmasını öğretelim. Bütün bunların zaten başlı başına insan olmanın erdemleri olduğunu öğretelim. Çünkü kendini seven ve kendisiyle barışık olan insan kimseyle kavga etmez, savaşmaz. O zaten sevgi ve barıştır…
Sevgi ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu
