Her insan hayatında bir mucize olsun ister. Ama mucizeyi isterken "keşke" modunda mı yoksa "evet biliyorum, hissediyorum" modunda mı ister? işte mucizeyi de yaratan budur…
Evrende her daim, her an mucizeler oluyor da biz onları göremiyoruz. Bir bebeğin anne karnında büyümesi, bir tırtılın kozadan kelebek olarak çıkması, her gün güneşin doğması, arıların polen dağıtması… her an mucizeler içindeyiz. insanların hayatlarında da mucizeler oluyor, inanmak, fark etmek gerek…
Keşke modunda beklemek, mucize olmayacağına inanmaktır, mucizenin önünü kendi kendine kesmektir. Korku dolu düşünceler, korku senaryosunun yaratmak, hayata çekmektir. Aslında bu da bir mucizedir ama işimize yaramaz. Oysa umut dolu düşler, hayaller ve onların gerçekleşeceğine dair olan inançlar istediğimiz mucizeleri hayatımıza davet etmektir. Bir mucize isteyip bakalım olacak mı, olmayacak mı diye bir kenara çekilip beklemek inançsızlıktır. Olursa inanırım ama şimdi inanmıyorum demektir. Gönülden inanan da sabreder, bekler ama mucizesine uygun duygularla ve ona uygun eylemler içinde bekler.
Herkesin hayatına davet etmek istediği bir mucizesi vardır. Richard Wilkins'in dediği gibi "Mucize; enerjinizi korkularınıza değil, rüyalarınıza verdiğiniz zaman başlar" diyelim ve hem zihnimizi, hem de gönlümüzü güzelliklere çevirelim. 🙂
Mucizeleri fark edebildiğiniz bir hafta diliyorum. Sevgi ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu
