Bazen düşünüyorum da tüm insanlık sadece sevmeye, sevgi olup sevgi verebilmeye odaklansa nasıl bir dünya olurdu? Hani sevdiğin şeyden, sevdiğin kişiden hiçbir şey beklemeden sadece onu sevdiğin için sevebilmek. Belki hiç senin olmayacak, belki hiç görmeyeceksin, belki seni hiç sevmeyecek ya da kendince sevecek seni ve sana istediğin hiçbir şeyi vermeyecek. Sıfır beklentiyle sevebilmek…
Onun seni sevip sevmediğine takılmadan, senin için hayatında ya da kendisinde bir şeyleri değiştirmesini istemeden öylesine; sadece sevebilmek. Beni sevseydi şunu yapardı ya da bundan vazgeçerdi diye kendi koyduğun ölçüleri bırakarak, bütün beklentilerden sıyrılıp sadece kendi sevgisine odaklanabilse insan. 🙂 işte o zaman nasıl olurdu dünyamız?
"Sadece kendi sevgine, kendi verebildiklerine odaklan, bırak öteki tarafın yapıp yapmadığına" diye düşününce pek çok insanın aklına hemen şu soru geliyor: "Ama öyle yapmazsa, şundan vazgeçmezse onunla birlikte olamam ki." işte, işin inceliği, koşulsuz sevgi de buradan doğuyor ya 🙂 Birlikte olmasan da, görmesen de, bir karşılık almasan da sen yine sev, sadece sev, o kadar… 🙂 Her sevdiğimiz şey, her sevdiğimiz insan bize ait olmak zorunda değil ki… Sahip olmak isteyen egomuz.
Bazen çocuğumuzdan bekleriz verdiğimiz sevginin bedelini, bazen arkadaşımızdan ya da eşimizden. "Ben senin için yapıyorum ya sen de yap" deriz . Oldu mu şimdi? Pazarlıklı sevgi, zorla gelen, korkuyla gelen değişimler… olmadı tabii 🙂 O an olsa da sonradan yıkılıyor zaten… Kimse kimse için ne değişebiliyor ne adım atabiliyor, olsa da geçici oluyor. Herkes kendi gibi olmalı, kendi bildiği gibi değişmeli ve ne yapıyorsa her şeye rağmen önce kendi için yapmalı. Zaten sevdiğinize iyi gelen size de iyi gelmeli 🙂 Hani gerçekten seviyorsan onun için en iyi olan mutlu etmeli seni…
Serbest bırakabilmeli insan sevdiğini, onun alanlarına müdahale etmeden, ondan isteklerde bulunmadan, beklentiye girmeden sadece içinden, gönlünden sevebilmeli insan. Bunun bedeli kavuşmamak, ayrı kalmak olsa bile…
Herkes sadece sevgi olmaya ve kendinden sevgi akıtabilmeye odaklansa zaten hiç kimse yalnız ve sevgisiz kalmaz 🙂
Eğer gerçekten sevip de serbest bırakmanız gereken birileri varsa avuçlarınızdan uçan bir kelebek gibi sevgiyle özgür bırakın onu…
Eğer gerçekten sevginizi akıtamadığınız birisi varsa şelale gibi akıtın yüreğinizden sevginizi…
Eğer sevdiklerinizden sizin için yapmalarını beklediğiniz varsa salıverin gökyüzüne tüm beklentileri güvercinler gibi… Bedeli onu uzaktan sevmek olsa bile…
Sevgi ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu