Olumsuzluklar hayatın bir parçasıdır. Daima olacaklar ama sürekli olumsuzluklara odaklanırsan elbette dengeni kaybedersin. Zihnin sana sürekli olumsuzlukları göstererek geribildirim verir ve sen kendini daha da kötü hissedersin. Bin metrelik yolun 300 metresini yürüyüp "Aaa daha yarısına bile gelemedim!" dersen kendini olumsuza, zora odaklarsın, mutsuz olursun. Oysa "Bak başladım, 300 metre bile yürüdüm." dersen yüzün gülmeye başlar. 😊
Gün boyu ne istemediğini, neyden kurtulmak istediğini düşünürsen yine enerjini istemediklerini çoğaltmak için ya da kökleştirmek için kullanırsın. Oysa bakış açın ne istediğinde olmalı. Nereye gitmek istiyorsun, ne yaşamak istiyorsun; gülümseyerek onu düşünmelisin. O zaman yüzün şimdiden gülmeye başlar.
Günlük konuşmalarında en çok hangi kelimeleri seçersin? Sık sık olumsuz kelimeler kullanır mısın? Çok zor, sıkıcı, aptalca, kötü, kahretsin, delireceğim, yapamıyorum, umutsuz vaka… gibi. Bazen bir kelime değişikliği yaparak kendimizi daha iyi hissedebiliriz. istersen şimdi deneyelim. Senin için zor olduğunu düşündüğün bir şeyi bul ve "……… çok zor" de. şimdi de aynısını şöyle söyle: "……. kolay değil." ikisinin sana verdiği duyguyu fark et. Olumsuz düşünce kalıplarını ve kelimelerini fark edip onları zihin programından çıkar güzel insan, çıkar ki mutlu olmanın önü açılsın. Olumsuzluklardan arın, arın, arın… (Mutluluk Arzusu sf 66-67)
